"Budowanie" opowieści lub bohaterów to nie to samo co ich "opowiadanie". Wydawałoby się że wymagające więcej energii i zaangażowania, ale też bardziej twórcze i swobodne .
Jedna opowieść, a w każdym z nas wyzwala inny potencjał twórczy- własny, niezależny sposób patrzenia na świat.
"Śniegowa dziewczynka" to opowieść jak dwoje samotnych, starszych ludzi -dziad i baba - doświadczają cudu. Z ulepionego ze śniegu "dziwa" staje się prawdziwa, żywa , śniegowa dziewczynka. Ich pociecha i radość na stare lata. Jednak kiedy nadchodzi wiosna, ona, jako że zrobiona ze śniegu odchodzi, topnieje, znika.Dwoje wcześniej szczęśliwych starszych ludzi doświadcza na powrót samotności, smutku, bólu.
Dla jednych, zwłaszcza chłopców,kluczowy w opowiadaniu okazał się motyw przemiany. i tak powstały własne interpretacje star wars'ów, robotów, transformersów, a nawet dinozaurów ( proces ewolucji)
Dla innych, motyw przemiany miał głębsze, bardziej zakamuflowane znaczenie, jak ukryte jedne w drugie pudełka...
W Zespole Szkół Specjalnych stworzyliśmy głównych bohaterów:
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz